Το Πάσχα πλησιάζει γοργά και οι νονοί θα επιλέξουν το τέλειο δώρο για το βαφτιστήρι τους. Τι κι αν έχουν να το δουν από το περασμένο Πάσχα, όπου του είχαν φέρει ένα μοντέρνο δώρο, που όμως δεν είχαν χρόνο να καθίσουν λίγο να το παίξουν μαζί του. Τότε είχαν σκεφτεί πως του χρόνου (δηλαδή φέτος) θα είχαν χρόνο να καθίσουν να παίξουν λίγο μαζί του, όμως φέτος οι υποχρεώσεις (ξανά) αυξήθηκαν και η πιθανότητα να του δώσουν στα πεταχτά το δώρο φαντάζει ξανά πιθανή.
Την πρώτη φορά που πήγα στο παιδικό κατάστημα με τις πανάκριβες μάρκες, δεν πίστευα στα μάτια μου. Πράγματι υπήρχε υψηλή ραπτική για μωρά, ενώ λίγο αργότερα συνειδητοποίησα ότι η υψηλή αυτή (και πανάκριβη) ραπτική επεκτεινόταν και για τα κατοικίδια. Δεν πρόλαβα να αναρωτηθώ ΠΟΙΟΣ ψωνίζει από εκεί ρούχα, για να συνειδητοποιήσω ότι γύρω μου με περιστοίχιζαν καθημερινοί άνθρωποι. Όλοι αυτοί προφανώς ήθελαν να προσφέρουν ένα τέτοιο ακριβό δώρο σε κάποιο παιδάκι, αφού πολλοί θα συμφωνήσουν ότι διακόσια ευρώ για κάποιο ρούχο είναι ένα ακριβό δώρο για ένα παιδί. Όμως εγώ θα ταράξω τα νερά και θα σας αποδείξω πως είναι πάμφθηνο.
Αναλογιστείτε πως πρωταρχική ανάγκη ενός παιδιού είναι η επαφή, η οποία «κοστίζει» σε φυσικό χρόνο, τον οποίο αφιερώνουμε για να είμαστε μαζί του και τον οποίο αναγκαστικά αφαιρούμε από άλλες μας δραστηριότητες όπως ξεκούραση, διασκέδαση κλπ. Αναλογιστείτε επίσης, πως το πολυτιμότερο αγαθό σήμερα δεν είναι τα χρήματα, αλλά ο ελεύθερος χρόνος που όλο και συρρικνώνεται και για κάποιους από εμάς δεν υπάρχει. Πόσους δεν γνωρίζετε να εργάζονται ανελλιπώς από το πρωί μέχρι το βράδυ, να λαμβάνουν υψηλές χρηματικές αποδοχές και ο προσωπικός τους χρόνος να είναι τόσο ανύπαρκτος σε σημείο που να μην έχουν τρόπο να ξοδεύουν τα χρήματά τους αυτά…
Το πανάκριβο λοιπόν δώρο μας πήρε μερικά δευτερόλεπτα για να το διαλέξουμε, μάλιστα είχαμε μία ενδιαφέρουσα περιήγηση σε όμορφα αντικείμενα, ικανοποιήσαμε και τη ματαιοδοξία μας που βγάλαμε τόσα χρήματα από το πορτοφόλι μας για να το πληρώσουμε. Συνδυάσαμε την αγορά μας αυτή με τη βόλτα μας, ίσως και με ένα καφέ. Τα χρήματα που διαθέσαμε στο Ταμείο του Καταστήματός μας απαλύνουν ή μας εξαφανίζουν τις τύψεις που λόγω υποχρεώσεων δεν έχουμε χρόνο για το βαφτιστήρι μας, άλλα και για το παιδί μας γενικότερα.
Κατά βάθος γνωρίζουμε πως προκειμένου να ξοδεύουμε χρήματα για κάτι τόσο ακριβό θα πρέπει να διατηρήσουμε ή να επιτείνουμε την πολύωρη εργασία μας, γεγονός τελικά που θα μας απομακρύνει περαιτέρω από τα παιδιά μας. Το πανάκριβο Λάιφ στάιλ στο οποίο έχουμε πέσει όπως οι μύγες στο μέλι, υπηρετεί μεν την αλαζονεία μας, αλλά αναμφισβήτητα αυξάνει την εξάρτησή μας από πολύωρη εργασία και σίγουρα με τον τρόπο αυτό προσθέτει προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, στις κοινωνικές σχέσεις, στα ψυχολογικά προβλήματα ημών και εξαρτημένων κοντινών.
Το κουτί της Πανδώρας που προσφέρουμε, μπορεί να περιέχει αντικείμενα για τα οποία πληρώσαμε αδρά, ιδωμένο όμως από τα παιδικά μάτια, αυτό που πληρώσαμε για να τα αγοράσουμε είναι η αποστέρηση των παιδιών μας από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, η αντικατάσταση του ζωντανού από το άψυχο, του πνεύματος από την ύλη, του συναισθήματος από την κτήση, του δεσίματος από την ιδιοκτησία.
Φέτος μην αγοράσετε στα παιδιά ένα «πάμφθηνο» παιχνίδι των διακοσίων ευρώ, αλλά κάτι πολύ ακριβότερο: υποσχέθηκε στον εαυτό σας ότι θα διαθέσετε τον κατάλληλο χρόνο για να το παίξετε μαζί τους. Μην εκπλαγείτε αν αυτά προτιμήσουν να παίξουν με το χαρτί περιτυλίγματος και όχι με το περιεχόμενο. Άλλωστε όταν το κουτί της Πανδώρας αδειάσει, στο τέλος εμφανίζεται το λευκό Περιστέρι, αυτό που θέλουμε να διαφυλάξουμε στην παιδική ψυχή, αλλά και στη δική μας. Καλό Πάσχα.
Την πρώτη φορά που πήγα στο παιδικό κατάστημα με τις πανάκριβες μάρκες, δεν πίστευα στα μάτια μου. Πράγματι υπήρχε υψηλή ραπτική για μωρά, ενώ λίγο αργότερα συνειδητοποίησα ότι η υψηλή αυτή (και πανάκριβη) ραπτική επεκτεινόταν και για τα κατοικίδια. Δεν πρόλαβα να αναρωτηθώ ΠΟΙΟΣ ψωνίζει από εκεί ρούχα, για να συνειδητοποιήσω ότι γύρω μου με περιστοίχιζαν καθημερινοί άνθρωποι. Όλοι αυτοί προφανώς ήθελαν να προσφέρουν ένα τέτοιο ακριβό δώρο σε κάποιο παιδάκι, αφού πολλοί θα συμφωνήσουν ότι διακόσια ευρώ για κάποιο ρούχο είναι ένα ακριβό δώρο για ένα παιδί. Όμως εγώ θα ταράξω τα νερά και θα σας αποδείξω πως είναι πάμφθηνο.
Αναλογιστείτε πως πρωταρχική ανάγκη ενός παιδιού είναι η επαφή, η οποία «κοστίζει» σε φυσικό χρόνο, τον οποίο αφιερώνουμε για να είμαστε μαζί του και τον οποίο αναγκαστικά αφαιρούμε από άλλες μας δραστηριότητες όπως ξεκούραση, διασκέδαση κλπ. Αναλογιστείτε επίσης, πως το πολυτιμότερο αγαθό σήμερα δεν είναι τα χρήματα, αλλά ο ελεύθερος χρόνος που όλο και συρρικνώνεται και για κάποιους από εμάς δεν υπάρχει. Πόσους δεν γνωρίζετε να εργάζονται ανελλιπώς από το πρωί μέχρι το βράδυ, να λαμβάνουν υψηλές χρηματικές αποδοχές και ο προσωπικός τους χρόνος να είναι τόσο ανύπαρκτος σε σημείο που να μην έχουν τρόπο να ξοδεύουν τα χρήματά τους αυτά…
Το πανάκριβο λοιπόν δώρο μας πήρε μερικά δευτερόλεπτα για να το διαλέξουμε, μάλιστα είχαμε μία ενδιαφέρουσα περιήγηση σε όμορφα αντικείμενα, ικανοποιήσαμε και τη ματαιοδοξία μας που βγάλαμε τόσα χρήματα από το πορτοφόλι μας για να το πληρώσουμε. Συνδυάσαμε την αγορά μας αυτή με τη βόλτα μας, ίσως και με ένα καφέ. Τα χρήματα που διαθέσαμε στο Ταμείο του Καταστήματός μας απαλύνουν ή μας εξαφανίζουν τις τύψεις που λόγω υποχρεώσεων δεν έχουμε χρόνο για το βαφτιστήρι μας, άλλα και για το παιδί μας γενικότερα.
Κατά βάθος γνωρίζουμε πως προκειμένου να ξοδεύουμε χρήματα για κάτι τόσο ακριβό θα πρέπει να διατηρήσουμε ή να επιτείνουμε την πολύωρη εργασία μας, γεγονός τελικά που θα μας απομακρύνει περαιτέρω από τα παιδιά μας. Το πανάκριβο Λάιφ στάιλ στο οποίο έχουμε πέσει όπως οι μύγες στο μέλι, υπηρετεί μεν την αλαζονεία μας, αλλά αναμφισβήτητα αυξάνει την εξάρτησή μας από πολύωρη εργασία και σίγουρα με τον τρόπο αυτό προσθέτει προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, στις κοινωνικές σχέσεις, στα ψυχολογικά προβλήματα ημών και εξαρτημένων κοντινών.
Το κουτί της Πανδώρας που προσφέρουμε, μπορεί να περιέχει αντικείμενα για τα οποία πληρώσαμε αδρά, ιδωμένο όμως από τα παιδικά μάτια, αυτό που πληρώσαμε για να τα αγοράσουμε είναι η αποστέρηση των παιδιών μας από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, η αντικατάσταση του ζωντανού από το άψυχο, του πνεύματος από την ύλη, του συναισθήματος από την κτήση, του δεσίματος από την ιδιοκτησία.
Φέτος μην αγοράσετε στα παιδιά ένα «πάμφθηνο» παιχνίδι των διακοσίων ευρώ, αλλά κάτι πολύ ακριβότερο: υποσχέθηκε στον εαυτό σας ότι θα διαθέσετε τον κατάλληλο χρόνο για να το παίξετε μαζί τους. Μην εκπλαγείτε αν αυτά προτιμήσουν να παίξουν με το χαρτί περιτυλίγματος και όχι με το περιεχόμενο. Άλλωστε όταν το κουτί της Πανδώρας αδειάσει, στο τέλος εμφανίζεται το λευκό Περιστέρι, αυτό που θέλουμε να διαφυλάξουμε στην παιδική ψυχή, αλλά και στη δική μας. Καλό Πάσχα.
No comments:
Post a Comment